Blijkbaar doen we iets niet goed. Met ‘we’ bedoel ik zowel de opleidingen als de praktijk. Immers, als ik de diverse toekomstverwachtingen lees, stevenen we hard af op steeds grotere personeelstekorten. Terwijl de vraag naar verpleegkundigen juist stijgt. Is het werk van verpleegkundigen dan zo beroerd en zijn de salarissen echt zo belabberd?
Als ik de twee hoogleraren Verpleegkunde uit de Verenigde Staten goed begrijp die zijn geïnterviewd voor TvZ 3 2025, hebben verpleegkundigen het in Nederland helemaal niet slecht, maar behoorlijk goed. Zowel qua werk als beloning. Waarom dan toch zoveel uitval en vertrek? Het antwoord is niet eenvoudig. Maar gelukkig is daar inmiddels het een en ander over bekend. Begin 2026 lees je er meer over in een TvZ-dossier.
Het is in elk geval belangrijk dat we onze studenten goed leren kennen. Wie zijn ze, wat zijn hun verwachtingen, welke ambities en dromen hebben ze en waar lopen ze tegenaan in opleiding en praktijk? In dit nummer van TvZ is er speciaal aandacht voor studenten. Zowel jongere als oudere, en zowel zij die een initiële opleiding volgen als zij die een vervolgopleiding doen.
Mooie verhalen, waaruit blijkt dat zij niet alleen goed zijn voor meer capaciteit, maar ook frisse energie, actuele kennis en vaak een andere kijk op zorg meebrengen. Ze stellen vragen waarbij de ervaren collega misschien al jaren niet meer stilstaat. Waarom doen we het eigenlijk zo? Kan het beter, veiliger, menselijker? Juist die nieuwsgierigheid en frisheid houden de zorg scherp en in beweging.
Bovendien groeien jonge verpleegkundigen op in een wereld waarin technologie en digitalisering vanzelfsprekend zijn. Ze navigeren moeiteloos tussen elektronische patiëntendossiers, apps voor wondzorg en digitale overdrachten. Dat maakt hen onmisbaar voor de toekomst. Dat geeft hoop. Laten we hen koesteren en serieus nemen.


