Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Column Cecile aan de Stegge | Meer mannelijke verpleegkundigen

Tien jaar geleden, op 16 maart 2012, promoveerde ik aan de Universiteit Maastricht op het proefschrift Gekkenwerk. De ontwikkeling van het psychiatrisch verpleegkundig beroep in Nederland, 1830-1980.
Een vergadering van de Nederlandsche Verplegers Vakvereeniging in Meerenberg te Santpoort in 1907

Hiervoor had ik, naast het uitpluizen van wettelijke regelingen rond de verpleegopleidingen, alle grote handboeken voor psychiatrisch verpleegkundigen systematisch per druk verzameld om te bestuderen wat er door de tijd heen in alle instructies was veranderd. Ook had ik circa 100 gepensioneerde psychiatrisch verpleegkundigen (m/v) geënquêteerd en soms aanvullend geïnterviewd, om erachter te komen hoe zij zelf dachten over de manier waarop zij verondersteld werden met patiënten om te gaan.

Hadden zij de opgedragen instructies willen en kunnen uitvoeren? Was het gelukt zo min mogelijk dwangmiddelen in te zetten, zoals de psychiaters aan hen opdroegen? Hoe stonden zij tegenover het verbieden of tolereren van seksuele uitingen door patiënten onderling? En hoe gingen zij om met suïcidale patiënten? Achtten zij het mogelijk suïcide in alle gevallen te voorkomen?

Verbetering beroepsleven

De veelal schamele personele bezetting in de psychiatrie bleek een negatieve invloed te hebben uitgeoefend. Voor het creëren van een humaan en veilig leefklimaat was domweg meer personeel nodig dan doorgaans beschikbaar was. Interessant was de ontdekking dat vooral mannen met een langdurige loopbaan als psychiatrisch verpleegkundige de neiging hadden vertoond zich te organiseren wanneer zij een verbetering in hun beroepsleven wilden bepleiten.

‘Leer jongens hoe mooi ouderenzorg is’

Of het nu ging om hoger loon, een betere personele bezetting of het verlangen naar specifieke extra scholing: het waren hoofdzakelijk mannen (kostwinners) die zich roerden. De overheid weet dit natuurlijk al lang. De belangrijkste reden om in 1972 de hbo-v in het leven te roepen, was de wens van het ministerie van Volksgezondheid om mannen de mogelijkheid op een carrière in de zorg te bieden.

Robots

Op grond van deze bevindingen bepleit ik bij het lectoraat verpleegkundige intramurale ouderenzorg van Hogeschool Leiden al enige tijd om juist ook mannen aan te trekken voor de ouderenzorg. Daarom was ik blij verrast toen ik op 4 mei 2022 in de Volkskrant ontdekte dat een zekere Henk Meeuwsen uit Wageningen in zijn ingezonden brief aanbeval een man uit de ouderenzorg ‘gastlessen’ te laten verzorgen in het basisonderwijs.

Zo kan jongens al vroeg worden geleerd hoe mooi het is met ouderen te werken. Meeuwsen vreest dat de ‘ouderen van de toekomst’ verzorgd moeten worden door robots, als de maatschappij nog langer verzuimt om mannen aan te spreken op hun zorgkwaliteiten.

Cecile aan de Stegge, Verpleegkundige, gepromoveerd op historisch onderzoek, werkzaam bij de Faculteit voor Gezondheidszorg Hogeschool Leiden

 

1 REACTIE

  1. Nog steeds fantastisch mooi proefschrift en nu dus al weer 10 jaar? Eens: verplegen en verzorgen is mensenwerk en dus niet voorbehouden aan vrouwen: mannen oriënteer je eens in dit vakgebied, je zult verrast zijn over de breedte van deze beroepen en vele mogelijkheden tot verdieping en specialisatie. Er is veel misverstand over deze (inter-) nationale beroepen. Een leven lang maatschappelijk nuttig kunnen zijn en er echt toe doen, het kan echt!